وضعیت در جبهه روسیه و اوکراین عجیب است؛ هر روز اوکراین چندین موقعیت را از دست می‌دهد و در مسیر «دونتسک» متحمل شکست‌های بزرگی می‌شود و در آستانه ازدست‌دادن «پوکروفسک»، یکی دیگر از ایستگاه‌های استخراج زغال‌سنگ است. بعد از آن است که باید زغال‌سنگ را از کشورهای دیگر خریداری کند. می‌توان گفت که ابتکار عمل در کل خطوط درگیری در دست ارتش روسیه است و با اینکه پیشروی سریع نیست، اما مطمئن‌تر و پایدارتر است.
در این زمینه، اقدام زلنسکی برای حمله به کورسک در خاک روسیه بسیار عجیب به نظر می‌رسد، زیرا کی یف نیرو و خودروی زرهی زیاد و پدافند هوایی گسترده‌ای را برای این عملیات بسیج کرده بود. منطقی است که فرض کنیم همه این منابع می‌توانند در خط مقدم استفاده زیادی داشته باشند، از این نظر که ارتش کی یف از کمبود شدید نیرو و تجهیزات لازم برای دفاع رنج می‌برد.
اما زلنسکی و حامیان غربی‌اش، در پس‌زمینه همه باخت‌ها و شکست‌ها، به یک پیروزی کوچک، رنگارنگ و سریع نیاز دارند، زیرا این آخرین فرصت برای به‌دست‌آوردن پول جدید برای اوکراین است و به‌زودی در آمریکا انتخابات برگزار می‌شود؛ آنها باید نشان دهند که هزینه‌های صرف شده بیهوده نبوده و باعث ایجاد تنگناهای جدید برای روسیه در پاسخ به حمایت‌هایش از ایران می‌شود که - باتوجه‌به وضعیت ناخوشایند فعلی آمریکایی‌ها در درگیری بزرگ و جدید در خاورمیانه و تحت‌فشار قراردادن ایران برای مذاکره از موضع ضعیف - به دنبال پاسخ به «اسرائیل» است.
اخبار مربوط به هواپیماها - که مدت‌ها شایعه شده بود - در نهایت با ۱۰ فروند «اف ۱۶» ختم شد که هفته گذشته به اوکراین تحویل داده شد. روسیه این خبر را با آرامش دریافت کرد. خلبانان ارتش روسیه مشتاقانه منتظر اولین نبرد هوایی هستند، زیرا در ازای اولین جنگنده آمریکایی که سرنگون می‌شود، خلبانان روسی برنده، حدود ۲۰۰ هزار دلار دریافت می‌کند؛ همان‌طور که در ازای اولین تانک «آبرامز» که منهدم شد، ۶۰ هزار دلار پرداخت شد.
در چنین شرایطی، زلنسکی به یک عملیات سطح بالا نیاز داشت که ۶ اوت در مرز روسیه آغاز شد. ارتش اوکراین وارد منطقه «کورسک» شد و در روز اول توانست ۱۵ کیلومتر در عمق خاک روسیه پیشروی کند. برنامه‌های کی یف حتی قبل از تهاجم فاش و انهدام کاروان‌ها توسط موشک‌ها و هواپیماها در خاک اوکراین آغاز شد.
روسیه نیروی زیادی در این منطقه نداشت و گروه‌های کوچک باید تا نزدیک‌شدن نیروهای اصلی، دشمن را عقب نگه می‌داشتند. این مأموریت در روز اول درگیری به طور کامل انجام شد و کی یف بیش از ۱۰۰ کشته، ۳۰۰ زخمی و حدود ۱۰۰ قطعه تجهیزات را از دست داد؛ اما این ضرر و زیان کی یف را متوقف نکرد. برای او بسیار مهم است که تصویر او در ۷ اوت زیبا باشد؛ علی‌رغم تلفات سنگین، تهاجم به پایان نرسید و ارتش اوکراین با ذخایر جدید به تلاش برای پیشروی بیشتر در خاک روسیه ادامه داد. به گفته منابع متعدد، تا ۲۰۰۰ سرباز ارتش اوکراین در شبکه نتسا مستقر بودند.
این ضربه مشت قدرتمند برای کی‌یف ضروری بود تا سریعاً به خطوط دفاعی نفوذ و از مسافت ۶۰ کیلومتری عبور کند، زیرا آنها قصد داشتند نیروگاه هسته‌ای «کورسک» را تصرف کنند که می‌توانست چهره خوبی را در مقابل جهان به آنها بدهد و یک موضع قوی را در مذاکرات با پوتین به آنها بدهد. این نقشه علی‌رغم سختی اوضاع خنثی شد، اما تا عصر روز دوم، ارتش اوکراین نتوانست در عمق خاک پیشروی کند؛ زیرا نیروهای زیادی از ارتش روسیه نزدیک شده بودند و قرار بود این نیروها، دشمن را در مرز محاصره و سپس در داخل خاک اوکراین نفوذ کند.
شکی نیست که این اقدام انتحاری اوکراین دستاورد روحی پرهزینه‌ای را برای کی‌یف به ارمغان آورد و نه فقط علیه روسیه، بلکه علیه بلاروس نیز تکرار خواهد شد، اما نمی‌تواند مسیر جنگ را تغییر دهد. در سخنرانی پوتین در مورد مسئله «کورسک»، او آرام بود و به‌صراحت اعلام کرد که اوضاع را می‌داند؛ هر چقدر هم که سخت باشد جای وحشت نیست و باید به انجام وظایف خود ادامه دهیم.
نظر شما